Klein? Kaal? Bierbuik? Als je niet de knapste man op aarde bent komt hier de geheimtip voor jou om een leuke meid te scoren: laat de homo uithangen. Zoen in de kroeg met je beste maat en kruip daarna samen onder de wol. Klinkt raar? Misschien, maar voor vissen werkt het uitstekend.
Evolutionair paradoxKennelijk worden lelijke mannetjesvissen aantrekkelijker voor de dames als ze seks hebben met andere mannetjes. Dit beweren onderzoekers van de Universiteit in Frankfurt in vakblad Biology Letters. De onderzoekers zaten met het paradox van seks tussen mannetjes in het dierenrijk, een gedrag dat best vaak voorkomt. Vanuit het evolutionair perspectief leek het nutteloos aangezien het geen nakomelingen oplevert.
FilmpjesDe tropische tandkarper Poecilia mexicana leverde de oplossing van het raadsel. De wetenschappers lieten karpervrouwtjes naar fimpljes kijken met grote, kleurrijke mannetjes en kleine, doffe mannetjes. Natuurlijk toonden de dames duidelijk meer interesse in de prachtexemplaren. Zo zijn vrouwen gewoon...
Vieze filmpjesVrouwen hebben echter ook een sterk gevoel voor concurrentie. Mannetjes die samen met andere vrouwetjes zwemmen zijn ineens veel aantrekkelijker dan manne die in hun eentje ronddwalen. Nu blijken de dames ook nog jaloers te worden wanneer twee mannetjes plezier met elkaar hebben. Dit lieten de karpervrouwetjes zien toen ze een homo-karper-porno te zien kregen: twee karpermannetjes bij het nippen. Zo noem je het aftasten van elkaars geslachtsdelen met de mond.
Ineens toonden de vrouwetjes wel belangstelling voor de saaie jongens waar ze net nog niet naar omkeken. Zelfs wanneer er een alleenstaande sexy-super-karper mee in beeld was bleven de doffe mannetjes toch aantrekkelijker.
Seks met je eigen maten blijkt dus een wijd verspreide strategie van lelijke mannetjeskarpers te zijn om toch kans op een vrouwtje te maken. Zou het ook voor mensen werken?
Bron: Biology Letters
Natuurverhaaltjes
Een selectie van mijn natuurweetjes die gepubliceerd staan op de website van Vroege Vogels (VARA)
vrijdag 14 december 2012
dinsdag 4 december 2012
Parasieten van parasieten van parasieten
Weerloze plant? Vergis je niet. Ze kunnen misschien niet slaan of bijten maar ze kennen andere gluiperige trucjes. Wanneer een plant door een rups wordt aangevreten maakt ze vluchtige geurstoffen aan om sluipwespen lokken. Die komen er graag op af omdat rupsen uitstekende nestkasten voor hun eieren zijn. De larven komen binnen de rups uit het ei en maken vervolgens korte metten met de slokoppen. Maar de geurstoffen van de plant lokken nog een ander soort sluipwespen en deze soort komt niet voor de rupsen.
Sluipwespen en andere sluipwespen
Net zoals parasitaire sluipwespen verschillende insecten als crèche gebruiken kunnen ze zelf het slachtoffer van parasieten worden. Deze parasieten van de parasiet (of hyperparasitoïden) zijn sluipwespen die andersoortige sluipwespen aanvallen. Onderzoekers van de Universiteit Wageningen kunnen nu aantonen dat ook hyperparasitoïden gebruik maken van de plantaardige geurstoffen.
Een ander geurtje
Geïnfecteerde rupsen geven samen met hun speeksel een stofje af waaruit de plant kan afleiden dat het slecht gaat met de rups. Vervolgens maakt de plant ook andere geurstoffen aan. Deze stoffen zijn het signaal voor de superparasiet. Dankzij de nieuwe geur weet hij precies waar hij zijn prooi kan vinden. De onderzoekers spreken van een complex samenspel tussen plant, rups en sluipwespen.
Bron: Plos Biology, Wageningen University
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
Sluipwespen en andere sluipwespen
Net zoals parasitaire sluipwespen verschillende insecten als crèche gebruiken kunnen ze zelf het slachtoffer van parasieten worden. Deze parasieten van de parasiet (of hyperparasitoïden) zijn sluipwespen die andersoortige sluipwespen aanvallen. Onderzoekers van de Universiteit Wageningen kunnen nu aantonen dat ook hyperparasitoïden gebruik maken van de plantaardige geurstoffen.
Een ander geurtje
Geïnfecteerde rupsen geven samen met hun speeksel een stofje af waaruit de plant kan afleiden dat het slecht gaat met de rups. Vervolgens maakt de plant ook andere geurstoffen aan. Deze stoffen zijn het signaal voor de superparasiet. Dankzij de nieuwe geur weet hij precies waar hij zijn prooi kan vinden. De onderzoekers spreken van een complex samenspel tussen plant, rups en sluipwespen.
Bron: Plos Biology, Wageningen University
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
dinsdag 27 november 2012
Waarom draagt de kruisspin een kruis?
De witte kruisvormige tekening op de rug maakt de kruisspin (Araneus diadematus) zelfs voor de leek makkelijk herkenbaar. Hoe komt het dat ze een kruis moet dragen?
Jezus?
Voor gelovigen werkt het verhaaltje van Jezus Christus nog. Toen Jezus gekruisigd was kreeg hij overlast van de vliegen die door de geur van bloed en zweet werden aangetrokken. Een kleine spin had medelijden met de heiland en spon een web in zijn doornenkroon waar de vliegen in bleven hangen. Als beloning gaf Jezus haar het witte kruis.
Geloof je niet?
Als mijn moeder me dit verhaal had verteld had ik het waarschijnlijk doormiddel van lastige kindervragen kapot gemaakt.
"Maar hoe kon Jezus een kruis op haar rug maken terwijl zijn handen aan het kruis gespijkerd waren?"
"Wat gebeurde er met al de kadavers van de vliegen in zijn kroon?"
"En waarom is het een beloning om een kruis te dragen?"
Goed maar dat heksenverbranding afgeschaft is...
Ammonium
Gelukkig hebben wetenschappers nu een betere verklaring. Ga er eerst maar vanuit dat het achterlichaam van veel spinnen op zich kleurloos is. De kleur ontstaat tijdens de verwerking van afvalstoffen. In het lichaam van bijna elk dier komt bij verschillende processen giftig ammonium vrij. Zoogdieren maken het ammonium onschadelijk door de werking van lever en nieren. Spinnen hebben daarvoor een groot stelsel darmblindzakken en speciale buizen in hun achterlijf.
Guanine
De blindzakken en buizen zetten het gevaarlijke ammonium om in de waterbestendige stof guanine. Deze wordt in gekristalliseerde vorm opgeslagen in speciale cellen aan de uiteinden van de darmblindzakken. Omdat deze kristallen het licht reflecteren zijn ze door de spinnenhuid heen zichtbaar in de vorm van witte vlekjes. Bij de kruisspin hebben deze toevallig de vorm van een wit kruis.
Bron: natuurbericht.nl
Jezus?
Voor gelovigen werkt het verhaaltje van Jezus Christus nog. Toen Jezus gekruisigd was kreeg hij overlast van de vliegen die door de geur van bloed en zweet werden aangetrokken. Een kleine spin had medelijden met de heiland en spon een web in zijn doornenkroon waar de vliegen in bleven hangen. Als beloning gaf Jezus haar het witte kruis.
Geloof je niet?
Als mijn moeder me dit verhaal had verteld had ik het waarschijnlijk doormiddel van lastige kindervragen kapot gemaakt.
"Maar hoe kon Jezus een kruis op haar rug maken terwijl zijn handen aan het kruis gespijkerd waren?"
"Wat gebeurde er met al de kadavers van de vliegen in zijn kroon?"
"En waarom is het een beloning om een kruis te dragen?"
Goed maar dat heksenverbranding afgeschaft is...
Ammonium
Gelukkig hebben wetenschappers nu een betere verklaring. Ga er eerst maar vanuit dat het achterlichaam van veel spinnen op zich kleurloos is. De kleur ontstaat tijdens de verwerking van afvalstoffen. In het lichaam van bijna elk dier komt bij verschillende processen giftig ammonium vrij. Zoogdieren maken het ammonium onschadelijk door de werking van lever en nieren. Spinnen hebben daarvoor een groot stelsel darmblindzakken en speciale buizen in hun achterlijf.
Guanine
De blindzakken en buizen zetten het gevaarlijke ammonium om in de waterbestendige stof guanine. Deze wordt in gekristalliseerde vorm opgeslagen in speciale cellen aan de uiteinden van de darmblindzakken. Omdat deze kristallen het licht reflecteren zijn ze door de spinnenhuid heen zichtbaar in de vorm van witte vlekjes. Bij de kruisspin hebben deze toevallig de vorm van een wit kruis.
Bron: natuurbericht.nl
dinsdag 20 november 2012
De bulten van een krokodil
De kleine bultjes op de kaaklijn van krokodillen zijn gevoeliger dan de vingerpunten van een mens. Daar zijn onderzoekers van de Vanderbilt University nu achter gekomen.
Hap!
Bij krokodillen kan je beter op afstand blijven. Hun enorme kaken zijn extreem sterk en ze kunnen je binnen 50 milliseconden pakken. Aan de andere kant dragen ze hun kroost heel zachtaardig in hun bek.
Bij krokodillen kan je beter op afstand blijven. Hun enorme kaken zijn extreem sterk en ze kunnen je binnen 50 milliseconden pakken. Aan de andere kant dragen ze hun kroost heel zachtaardig in hun bek.
Bultjes
Krokodillenhuid is bedekt met duizenden kleine bultjes. Tot nu toe was het voor onderzoekers een raadsel wat de functie van deze bultjes mocht zijn. Met behulp van een elektronenmicroscoop was te zien dat de bultjes zenuwen zijn die vibratie en druk kunnen waarnemen.
Heel gevoelig
Deze zenuwen blijken uitlopers te zijn van de trigeminale zenuw, waar mensen ook een variant van hebben. Hij heeft een functie bij het bijten, kauwen en slikken. Bij krokodillen blijkt deze zenuw echter veel sensitiever te zijn. Hij kan al geprikkeld worden door aanraking met een dun haartje. Zo gevoelig dus dat krokodillen razend snel raak kunnen happen. Maar ook zo gevoelig dat ze hun jongens uit het ei pellen en rond dragen zonder ze te bezeren.
Bron: Journal of Experimental Biology
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
donderdag 15 november 2012
Pas op, ik haal mijn broers!
Wanneer een koraal wordt aangevallen door een bloeddorstige zeewier roept ze haar grote broertjes ter hulp. Ze zendt chemische stofjes uit naar vissen die de aanvaller snel verdrijven.
Bodyguards
Wetenschappers van het Georgia Institute of Technology stelden het koraal Acropora nasuta bloot aan de giftige zeewier Chlorodesmis fastigiata. Binnen enkele minuten waren ze omgeven door een aantal grondels die het zeewier weg vraten. Wanneer er geen vissen aanwezig waren raakten het koraal zwaar beschadigd door de wieren.
Wetenschappers van het Georgia Institute of Technology stelden het koraal Acropora nasuta bloot aan de giftige zeewier Chlorodesmis fastigiata. Binnen enkele minuten waren ze omgeven door een aantal grondels die het zeewier weg vraten. Wanneer er geen vissen aanwezig waren raakten het koraal zwaar beschadigd door de wieren.
Klein toetje
Uit verder onderzoek bleek dat grondels niet op de zeewieren zelf afkomen. Ze blijken inderdaad aangetrokken te worden door een stofje dat het koraal uitscheidt. Als beloning ontvangen ze een kleine hoeveelheid voedsel.
Bron: Science
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
woensdag 7 november 2012
Mieren beslissen in het collectief
Crowdsourcing - de trend waarbij bedrijven en instituten grote groepen individuen betrekken bij onderzoek, innovatie en beleid - is geen uitvinding van de mensheid. Mieren doen het al veel langer. Dagelijks moeten mieren veel informatie verwerken en moeilijke beslissingen nemen. Waar zal ik gaan wonen? Waar kan ik voedsel vinden? Wanneer mieren het lastig vinden om goed te beslissen vertrouwen ze gewoon op de wijsheid van de hele kolonie.
Democratie
Onderzoekers van de Arizona State University observeerden mieren van de soort Temnothorax rugatulus. Deze soort leeft in kleine kolonies die in de VS en Europa alle ruimte hebben om mierenhopen te bouwen. Bij zo veel keuze wordt het lastig om de beste plek te vinden. Een enkele mier wil deze beslissing niet nemen. Binnen de kolonie bestaat er dan ook geen verantwoordelijke die de rest van de groep aanstuurt. Alle beslissingen worden door de hele groep gemaakt doormiddel van stemmen: 'Vind ik leuk' of 'Vind ik niet leuk'.
Like en Share
Om een goede woonlocatie te vinden worden de taken in de kolonie verdeeld. Mieren-scouts worden naar buiten gestuurd om de omgeving te verkennen. Wanneer de scout denkt een geschikte locatie gevonden te hebben keert hij terug naar de kolonie. Via bepaalde geurstoffen (feromonen) communiceert hij naar andere mieren, "Kom met me mee!" en brengt zijn familieleden naar de gevonden locatie. Wanneer de tweede mier het ook een geschikte locatie vindt zal ze op haar beurt de boodschap verspreiden zodat meer mieren naar de locatie komen kijken. Is ze echter niet onder de indruk keert ze gewoon terug en wacht op de volgende scout. Zodra een locatie genoeg aanhangers heeft is de keuze gemaakt.
Bron: Current Biology
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
Democratie
Onderzoekers van de Arizona State University observeerden mieren van de soort Temnothorax rugatulus. Deze soort leeft in kleine kolonies die in de VS en Europa alle ruimte hebben om mierenhopen te bouwen. Bij zo veel keuze wordt het lastig om de beste plek te vinden. Een enkele mier wil deze beslissing niet nemen. Binnen de kolonie bestaat er dan ook geen verantwoordelijke die de rest van de groep aanstuurt. Alle beslissingen worden door de hele groep gemaakt doormiddel van stemmen: 'Vind ik leuk' of 'Vind ik niet leuk'.
Like en Share
Om een goede woonlocatie te vinden worden de taken in de kolonie verdeeld. Mieren-scouts worden naar buiten gestuurd om de omgeving te verkennen. Wanneer de scout denkt een geschikte locatie gevonden te hebben keert hij terug naar de kolonie. Via bepaalde geurstoffen (feromonen) communiceert hij naar andere mieren, "Kom met me mee!" en brengt zijn familieleden naar de gevonden locatie. Wanneer de tweede mier het ook een geschikte locatie vindt zal ze op haar beurt de boodschap verspreiden zodat meer mieren naar de locatie komen kijken. Is ze echter niet onder de indruk keert ze gewoon terug en wacht op de volgende scout. Zodra een locatie genoeg aanhangers heeft is de keuze gemaakt.
Bron: Current Biology
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
vrijdag 2 november 2012
Gevaarlijke liefde
Mannelijk zijdespinnen van de soort Nephilengis malabarensis gaan ver om hun vrouwtjes te verdedigen tegen mededingers: ze leveren er hun mannelijkheid voor in.
Afneembare penis
De spinnenman kan tijdens de paringsdaad zijn penis afnemen en in de geslachtsorganen van zijn liefje achterlaten. Daardoor is de toegang voor andere mannetjes geblokkeerd.
Sterke strijders
Er is nog een ander voordeel verbonden aan dit trucje. Zonder het overtollige gewicht van zijn geslachtsdeel kan het mannetje namelijk veel beter tegen de concurrentie vechten. Experimenten tonen aan dat de eunuchen in gevechten tegen andere spinnen altijd winnen.
Cannibalistische vrouwtjes
Maar de spinnenman wordt niet alleen door andere mannetjes bedreigd. Ook de geslachtsdaad zelf is gevaarlijk. Bijna 75 procent van de mannetjes worden na de geslachtsdaad namelijk als toetje genutigd door hun liefje. Zonder de zware penis vergroten ze hun kans om aan hun cannibalistisch vrouwtje te ontsnappen.
Bron: Biology Letters
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
Afneembare penis
De spinnenman kan tijdens de paringsdaad zijn penis afnemen en in de geslachtsorganen van zijn liefje achterlaten. Daardoor is de toegang voor andere mannetjes geblokkeerd.
Sterke strijders
Er is nog een ander voordeel verbonden aan dit trucje. Zonder het overtollige gewicht van zijn geslachtsdeel kan het mannetje namelijk veel beter tegen de concurrentie vechten. Experimenten tonen aan dat de eunuchen in gevechten tegen andere spinnen altijd winnen.
Cannibalistische vrouwtjes
Maar de spinnenman wordt niet alleen door andere mannetjes bedreigd. Ook de geslachtsdaad zelf is gevaarlijk. Bijna 75 procent van de mannetjes worden na de geslachtsdaad namelijk als toetje genutigd door hun liefje. Zonder de zware penis vergroten ze hun kans om aan hun cannibalistisch vrouwtje te ontsnappen.
Bron: Biology Letters
Gepubliceerd bij Vroege Vogels
Abonneren op:
Posts (Atom)